Ekitaldiak 2015
Kontzertua: RAFAEL AMOR
2015.eko apririlaren 18an, 19:30etan.
RAFAEL AMOR
Rafael Amor, "eteten ez den ahotsa".
Zenbaitek diotenez, "kantari konprometituetan azkena da, geratzen dena" eta nik entzun izan diot "etortzear daudenen lehena" dela.
"Hamaika porrotetatik nator, garaiezina naiz eta heriotzak ere ezin izango nau bentzutu, nire pausoan maitasuna uzten dut, seme-alabak uzten ditut, borroka bat, olerki bat, adiskide batzuk..."
Rafael Amor, Buenos Airesen jaioa da 48ko azaroan. Bere aita, Francisco Amor, Argentinako kanta herrikoien funtsezko oinarri, Francisco Canaroren orkestrako kantari bikaina. Bere ama, María Toraño, Amerikako artisau kotizatuenetakoa brodatuetan. Bere
kideen ustez, bere belaunaldiko autore nabarmenetako bat, bere kantak ospe handiko interpreteek grabatu dituzte, hala nola: José Larralde, Alberto Cortez, Facundo Cabral, Mercedes Sosa, Los Cuatro de Córdoba, Cantoral, Xavier Labandera, Los Sabandeños eta beste. Espainian finkatu zen 1973an, eta bertan garatu zuen bere karreraren atal handiena; garai hartan, autore kanten ernetze handia bizitzen ari zen eta batez ere kanta hegoamerikarrena, trantsizio garaiko animatzaile nagusietakoa. " No me llames extranjero"
diskoak sona handia izan zuen eta gaur egun inoiz baino gehiago dago indarrean, giza-unibertsalitatearen benetako ereserkia baita.
Rafael Amorri buruz hitz egitea bere iruzkin eta pasadizuez mintzatzea da, bere hausnarketez, orainaz, beti iragan hurbilari eutsiz, ez baitu inoiz egunerokotasuna galtzen, izan ere, askatasunaz hitz egitea, gorriak pasatzen ari direnez, immigranteez, pobreziaz, gure aldamenean igarotzen diren ikustezinez... beti du gaurkotasuna, nahiz eta ordena onak eta ustezko buru-garbitasunak hondar bat baino ez dela ikustarazten digun.
Bere abesti guztiek pentsarazten duten mezuak dituzte, ausartuko nintzateke esaten mezu horiek kanta bera baldintzatzen dutela, bere interpretazio-osagaietan eta musikaltasunean, mezu horiek naturaltasunez bultzatzen dute hausnarketa eta kanta berriak albainatzera, ixiluneekin batera, Rafael Amorrek maisuki kantatuko dituen ixiluneak, konpromiso sozialeko kanta bihurturik.
Rafael Amor ez da bizi soilik iraganeko abestietatik, etengabe birsortzen da, eta gai da globalizazioaz hitz egiteko, teknologia berriei buruz, G8 ahalguztidunaz eta horrela etengabe, beti presente dauden "Laura" eta "Violeta" kanta eztiak ahaztu gabe, euren errepikak berarekin kantatzera gonbidatzen du beti, edo egunerokotasuna galtzen ez duten betiko abestiak, esaterako "No me llames extranjero", eta kontzertua zabaltzeko kantatzen duena, agertokian zergatik dagoen gogoratuz eta nola bizi den.
Zenbait gauza, hala nola pertsona pentsamenduaren ardatz hartzeko duen grina, kolektiboa ordezkatzen joan litekeena, baina batez ere samurtasuna etengabe aipatzea, "ternura", hitz ederra eta antza denez, urteak pilatzen zaizkizun heinean gero eta estimatuagoa dena, eta abesti askoren krudeltasunarekin kontrastatzen duena eta aldi berean bikain nahasten dena osotasun ikustezinean.
Rafael Amor kantariak entzuten dionaren "pilak kargatzen ditu"
Pilar Campos
E-mail hau spam roboten kontra babestuta dago. JavaScript aktibatuta izatea behar duzu hau ikusteko.
http://ilusionistasozialak.blogspot.com.es/p/mintegia-eratzeko-topaketak-programa.html
